Artrodeza lędźwiowa drogą brzuszną

Po co spajać kręgi?

Artrodeza oznacza zespolenie stawu.
Filozofią CCV jest zachowanie ruchomości, kiedy tylko jest to możliwe.
Jednakże istnieją przypadki, w których zespolenie odcinka kręgosłupa jest jedynym wyjściem: niektóre formy zwyrodnienia kręgów, kręgozmyk lędźwiowy, a nawet poważne deformacje kręgosłupa.

Zespolenie w najlepszym układzie anatomicznym

Zespolenie kręgosłupa drogą brzuszną ma szereg istotnych zalet w porównaniu z konwencjonalną artrodezą śrubową:

Zachowanie mięśni pleców
Zachowanie korzeni nerwowych w tylnej części kręgosłupa
Przywrócenie wysokości kręgów i otworów
Przeszczep kostny, który w naturalny sposób zintegruje się z anatomią kręgów

TECHNIKA WSZCZEPIANIA

Minimalnie inwazyjny zabieg zespolenia

Technika chirurgiczna umieszczenia protezy jest minimalnie inwazyjna. Umożliwia chirurgowi dostęp do kręgosłupa poprzez nacięcie 4 do 8 cm, przez brzuch, w naturalnej przestrzeni omijającej kieszeń otrzewnową, która będzie pełnić rolę ochronną dla narządów jamy brzusznej. Następnie uruchamiane są główne naczynia krwionośne organizmu (aorta, żyła główna), co pozwala na pełną widoczność dysku.

Po umieszczeniu klatki ALIF, dzięki usunięciu retraktorów jelita wracają na swoje naturalne miejsce. Jedynym elementem, który zostanie przecięty na całym podejściu, jest osłona (lub otoczka) mięśni brzucha; zaszywa się ją na koniec zabiegu.

POSTĘPOWANIE PO ZABIEGU

Dzięki minimalnie inwazyjnej technice umieszczania i procedurze Enhanced Recovery After Surgery (ERS) wdrożonej w CCV w Montpellier pacjent może wstać z łóżka po zabiegu jeszcze tego samego popołudnia, pomaga mu w tym fizjoterapeuta. Program odzyskania samodzielności w wykonywaniu prostych czynności dnia codziennego jest objaśniany, a następnie realizowany w praktyce z zespołem fizjoterapeutycznym przez cały dzień po zabiegu. Powrót do domu następuje zazwyczaj na drugi dzień po zabiegu.

KLUCZOWE PUNKTY Artrodeza

Wskazania: bolesna dyskopatia lędźwiowa połączona lub nie z przepukliną dysku międzykręgowego, niektóre postacie nawracających przepuklin dysków międzykręgowych.